Montréal en Halloween met Marieke en Manon

Hallo allemaal,

Time flies when you are having fun! Het is moeilijk te beseffen, maar over iets meer dan een maand zal ik Canada alweer gaan verlaten. Ik moet hier echt nog niet aan denken en probeer er dus niet te veel bij stil te staan. Nog steeds geniet ik met volle teugen van alles wat ik hier mee mag maken, waarvan ik weer een update zal geven.

Een van de hoogtepunten van afgelopen tijd was het bezoek van Manon en Marieke. Ik kan het nog steeds niet geloven dat ze mij hier op zijn komen zoeken, echt super lief en natuurlijk kei gezellig! Of zoals Marieke zou zeggen: 'Awesome!'. Het moment dat ik ze ophaalde bij het busstation in Toronto was heel raar, we konden bijna niet beseffen dat we daar echt met z'n drieën stonden, midden in Toronto. Natuurlijk al lekker bijgekletst terwijl we op weg waren naar Hamilton, waarna ik ze meteen heb meegetrokken in mijn leven hier. Zo gingen we naar de LCBO om drank te halen, wat wel nodig was aangezien die avond het eerste Halloweenfeestje plaats zou vinden. Een pre-party in ons huis (inmiddels standaard op woensdag) kon hierbij natuurlijk niet ontbreken, en zo konden ze meteen mijn vrienden hier leren kennen. Het Halloweenfeest zelf was perfect om te laten zien waarom ik het hier zo goed naar mijn zin heb. Marieke en Manon hebben bierpong kunnen spelen, de gekke dansjes van de exchange studenten gezien en veel nieuwe mensen ontmoet! Mensen waren niet eng verkleed, zoals je misschien zou verwachten van Halloween. Eigenlijk was het gewoon net carnaval, waarbij de meiden misschien iets uitdagender gekleed gingen. Ik was samen met een aantal andere exchange studenten naar een speciale Halloweenwinkel gegaan, waarbij ik moeite moest doen om een beetje een fatsoenlijk (niet te kort) pakje te vinden. Uiteindelijk is dit (deels) gelukt en ben ik deze avond als French maid gegaan. Het plan was dat Manon en Marieke de volgende dag mee naar mijn college zouden gaan, maar dit bleek de volgende ochtend toch niet zo'n goed plan. Overigens was ik de enige exchange student die die dag überhaupt naar college is gegaan, 'work hard play hard' ;-).

Op vrijdag stond er een shopdagje gepland waarbij we gezellig met z'n drieën naar een outletcenter in de USA gingen. Hier was ik met mijn ouders ook geweest, maar toen konden we helaas maar 2 uur winkelen dus dit moest wel even goed over gedaan worden. Spannend van deze dag was wel dat we een auto hadden gehuurd en ik moest gaan rijden, waar ik toch wel een beetje tegenop zag. Gelukkig had ik al wat van de verkeersregels meegekregen toen papa hier ging rijden en bleek een automaat heel fijn te rijden. En gelukkig had ik de kleine auto gekregen waar ik om gevraagd had, dit vanwege mijn parkeerkunsten.. Marieke bleek een goede navigatie naast me in de auto en zo hebben we het outletcenter veilig bereikt. Leuk om te zien was dat kinderen in het outletcentrum rondliepen voor 'trick or treat', typisch Amerikaans/Canadees en kei schattig! Trick or treat is wat de kinderen doen op de dag van Halloween zelf, 31 oktober. Ze lopen dan langs huizen in schattige kostuums om snoepjes ('treats') te verzamelen. Als de huiseigenaren of winkels geen snoepjes geven, mogen ze kattenkwaad uithalen ('tricks').

We zijn helemaal los gegaan in het outletcentrum, Marieke werd vooral wild van de Reebok winkel en Manon en ik doken meteen de Converse winkel in. Probleem was wel dat je eigenlijk niets vanuit de USA naar Canada kan importeren zonder er belasting over te betalen. Omdat we niet veel zin hadden om belasting te betalen hebben we zoveel mogelijk kleding aangetrokken en tasjes en bonnetje weggegooid, zodat het leek alsof we dit niet gekocht hadden. Dit was nogal hilarisch, omdat we ons in de auto op de parkeerplaats aan het omkleden waren. Als je bij de douane komt vragen ze altijd of je bent gaan shoppen (ons antwoord: 'ofcourse, we are girls') en hoeveel je hebt ingekocht. De man bij de douane vroeg dus ook: 'What did you bring in?'. Waarop Marieke vrolijk ging opnoemen wat ze allemaal had gekocht: 'Converse All Stars, ...'. Uiteindelijk noemden we een veel lager bedrag dan dat we daadwerkelijk hadden gekocht en mochten we doorrijden, natuurlijk nog hard lachend om Marieke's opmerking. 's Avonds konden we meteen door naar een Halloweenfeestje bij mij in de straat, waarbij een pre-drink bij mij thuis natuurlijk niet kon ontbreken. Dit huisfeest was ook een leuke ervaring voor Marieke en Manon, omdat het echt zo is als in films (bijvoorbeeld het Halloweenfeest in Mean Girls). De hele huiskamer was leeggehaald en mensen stonden te dansen in de gekste kostuums, uiteraard met de inmiddels befaamde red cups.

In het weekend stond een trip gepland die toch wel echt op mijn verlanglijstje stond van dingen die ik wilde bekijken in Canada, namelijk het Bruce Peninsula national park. Samen met twee Nederlandse jongens gingen we met de (eigenlijk veel te kleine) auto deze twee-daagse trip maken. Het was een 4 uur durende autorit met mij als chauffeur, maar dit viel alles mee omdat er onderweg veel mooie dingen te zien waren en we los gingen op de muziek in de auto. Ook hebben we hier al de eerste sneeuwvlokken zien vallen en was het de eerste dag meteen goed koud, het echte Canada gevoel dus! We zijn gestopt op een aantal prachtige plekken, waarna we de weg vervolgden naar ons hotel. Hier hadden we een iets te gezellige avond op onze hotelkamer, bij de tweede waarschuwing werd ons namelijk verteld dat we bij nog een waarschuwing het hotel uit gezet zouden worden. Tja, wat wil je ook met 5 Brabanders ;-). Gelukkig hebben we de nacht mogen blijven en konden we de volgende ochtend vertrekken voor het tweede deel van onze trip, een prullenbak vol met bierblikjes en een wijnfles achterlatend.. Deze dag hebben we een twee wandelingen gemaakt langs het water. Als ervaren hikers hebben we natuurlijk meteen ook de 'very difficult' route meegepakt. Deze route was overigens prachtig, we hebben veel op rotsen moeten klimmen waardoor we een prachtig uitzicht hadden over het water. De foto's van deze trip zeggen genoeg over hoe prachtig het was!

Nadat ik op maandag naar college was gegaan en Marieke en Manon Toronto hadden bezocht, konden we dinsdag gelukkig nog een keertje met z'n drieën op pad. Deze dag stonden de Niagra Falls en de Toronto Raptors op de planning. De Niagra Falls beginnen inmiddels een beetje normaal voor mij te worden, maar desalniettemin was het erg leuk om ze dit keer met Marieke en Manon te bezoeken en hebben we natuurlijk genoeg lol gehad. Marieke's hoogtepunt van de trip vond die avond plaats, namelijk een basketbalwedstrijd van de Toronto Raptors. Hier raakte je niet uitgekeken van alles wat er op het veld gebeurde, van de cheerleaders die dansten, de lange basketbalmannen, trampoline stunts tot t-shirts die het publiek in werden geschoten. Deze avond heb ik erg gelachen om Marieke, die volop genoot en niet kon stoppen met 'awesome!' zeggen.

De laatste dag zijn we nog even los gegaan in de campusstore en waren de meiden druk met hun koffer inpakken. Na een laatste diner moesten we helaas gedag zeggen, een lastig moment.. Na een week bij mij in huis leek het gewoon alsof ze in mijn leven hier hoorden, en volgens mij voelden ze zich al goed thuis. Maar gelukkig hebben we de foto's nog, en kunnen we terugkijken op een geweldige tijd!

Na het vertrek van Marieke en Manon had ik meteen weer een mooi weekend voor de boeg, namelijk een weekend naar Montréal met 13 andere exchange studenten. Het beloofde vantevoren al een legendarisch weekend te worden, gezien de groep waarmee we zouden gaan (bestaande uit voornamelijk MBA studenten). Voor dit weekend had ik een appartement geboekt en zouden we 's nachts de bus nemen van Toronto naar Montréal. De nacht in de bus was helaas geen succes, dus een deel van de groep is toen we aankwamen meteen naar bed gegaan. Wij wilden echter wel wat van de stad zien en zijn op sightseeing tour gegaan, ondanks dat het sneeuwde en best koud was. Hier heb ik gezien wat een prachtige stad Montréal is! Net als de rest van de provincie Quebec wordt er Frans gesproken in Montréal, dus was het erg handig dat we een aantal Fransen onder ons hadden. Ook wel leuk om te vermelden is dat de Nederlanders een keer in de meerderheid waren, we waren namelijk met vijven. We voelden ons erg thuis in deze stad omdat het Europees aandoet vanwege de mooie oude gebouwen, een oud stadscentrum en de gezellige straatjes. Een aantal van de bezienswaardigheden die we gedurende de dagen hebben bekeken zijn Basilique Notre-Dame (hier is Céline Dion getrouwd), de berg Mont Royal met uitzicht over de stad, eilanden van Montréal en een kunstmuseum. Ook hebben we een gedeelte van de ondergrondse stad in Montréal gezien, bestaande uit ondergrondse hallen en tunnels onder het centrum, welke is gebouwd om het verkeer en de strenge winter te ontwijken. Tijdens deze dagen stroomden de tranen steeds over mijn wangen van het lachen door alle mooie opmerkingen en humor van onze groep. Naast deze bezienswaardigheden kon feesten, zoals het een echte exchange student betaamt, natuurlijk niet ontbreken. Het was een beetje jammer dat de huisbaas van het appartement daar ook woonde, maar gelukkig vond hij het niet erg dat we wat muziek draaiden en dat de hele keuken en woonkamer volstond met red cups en flessen alcohol. Natuurlijk hebben we daarna ook een aantal bars/clubs bezocht en de nodige dansjes gewaagd. Ook hier weer heel veel gelachen en goede foto's gemaakt, die helaas allemaal niet publiceerbaar zijn ;-). Aangezien ze in een zaak van Montréal de beste poutine van Canada schijnen te hebben, kon dit natuurlijk niet ontbreken na een feestje. De rij van de poutine zaak was niet normaal lang en ik hoorde dat mensen zelfs half stonden de vechten in de rij. Maar ik moet bekennen, ondanks dat ik niet van poutine houd was deze toch wel echt goed. Al met al was dit misschien wel een van de mooiste en gekste weekenden hier nu toe! In ieder geval wordt er nog steeds over nagepraat en kan ik niet stoppen met lachen als ik weer terugdenk aan wat er allemaal is gebeurd dit weekend. Zeker voor dit weekend geldt: 'Gelukkig hebben we de foto's nog!'.

Ik krijg al steeds van meerdere mensen de vraag of ik hier ook nog studeer, en vooral aan de hand van bovenstaande verhalen kan ik me deze vraag goed voorstellen. Om eerlijk te zijn gaat het studeren me hier vrij goed af. Ik kan alle leuke dingen doen die ik wil, met als resultaat dat ik nog steeds een 9.1 gemiddeld sta. Het verschil met Tilburg is echt bizar, ze zijn heel soepel met nakijken en je krijgt zelfs punten voor de grootste onzin die je opschrijft. Ondanks dat ik van 2 vakken totaal geen voorkennis had, zijn zelfs deze goed te doen. Tijdens 1 tentamen mag ik zelfs mijn boeken en laptop gebruiken, en maak ik dus optimaal gebruik van Google en een bestand om antwoorden te delen met andere exchange studenten. En ja, je kunt zelfs gewoon op Facebook en je mag je mobiel erbij houden.. Bij de tentamens kun je ook gewoon de docent roepen als je een vraag niet snapt, waarbij het antwoord volgens mij al bijna verklapt wordt. Als ik kijk hoeveel tijd ik altijd stak in Econometrie in vergelijking met hier, voelt het echt als vakantie hier. Zal wel weer even wennen worden om straks weer in de stof van mijn studie te duiken..

Door alle mooie verhalen lijkt het bijna alsof ik Nederland ben vergeten, maar niets is minder waar. Skypen doe ik nog regelmatig, al is het even passen en meten met het tijdsverschil. Pasgeleden ben ik live via Skype aanwezig geweest bij de COdE Beercantus. Erg grappig om te zien dat er eigenlijk niets veranderd is, maar ook jammer dat ik daar niet bij kon zijn. Ook oma's 95e verjaardag was ik niet vergeten, en dit was natuurlijk ook een skype sessie waard.

Helaas is het einde in zicht, maar gelukkig heb ik nog wel mooie dingen op de planning staan. Over 2 weken zal ik met 2 meiden naar Chicago gaan. Er staan verder nog een aantal activiteiten met exchange studenten op de planning, maar helaas komen de tentamens eraan en wordt er daardoor minder georganiseerd. Omdat ik op 12 december mijn laatste tentamen heb en op 21 december pas naar Washington ga, zit ik er nog over te denken om tussendoor bijvoorbeeld naar Ottawa te gaan. Want ik kan natuurlijk niet in Canada zijn geweest zonder de hoofdstad te bezoeken!

Als afsluiting twee zinnen die ik tegenkwam en heel toepasselijk vind voor mijn periode in Canada:

'During an exchange period, you will have 1 month to make friends, 2 months to have fun with your friends and 1 month to say goodbye to your friends.'

'You will never be completely at home again, because part of your heart will always be elsewhere. That is the price you pay for the richness of loving and knowing people in more than one place.'

Liefs,

Daniëlle