Verliefd
Blijf op de hoogte en volg Daniëlle
15 December 2014 | Canada, Hamilton
Hallo allemaal!
Na een aantal verzoeken hierbij weer een verslag van mijn bezigheden de afgelopen tijd.
Vlak na het feestweekend in Montréal stond er weer een mooie trip op de planning, namelijk 4 dagen Chicago met twee Franse meiden. Het weekend leek bijna in het water te vallen toen er die dag ineens heel veel sneeuw begon te vallen, maar gelukkig kwam de bus toch opdagen. Voor deze trip hadden we een 12 uur durende busreis voor de boeg, die uiteindelijk 14 uur werd door de sneeuw en bussen die niet meer werkten. De busreis op zich was al een ervaring, wat al begon toen we bij de Amerikaanse grens waren. Iedereen moest hier namelijk de bus uit met alle bagage om vervolgens grondig ondervraagd te worden over wat je in Amerika kwam doen. Dat de mensen in Amerika toch iets anders zijn dan in Canada merkten we al bij onze overstap in Detroit, waarbij het personeel naar ons stond te schreeuwen naar welke gate we moesten en waar een vriendelijke 'hello' er bij bijna niemand vanaf kon. In Chicago zelf hebben we veel bezocht in die 4 dagen en heel veel lol gehad! Toen we Chicago binnen kwamen voelde het net alsof we in een film stapten, wat waarschijnlijk komt doordat er veel bekende films (zoals Batman en Home Alone) zijn opgenomen in Chicago. Vroeger was ik helemaal fan van Married with Children, dus was het erg leuk om de fontein uit de intro van deze serie in het echt te zien. Verder heel bekend in Chicago is een grote spiegel in de vorm van een boon (de 'bean') en het begin en einde van Route 66. Dat weekend vond er ook een light parade plaats, een soort carnavalsoptocht maar dan met Disney figuren, kerstmannen en heel veel lichtjes. Dit deed me erg denken aan de Coca Cola reclame met de grote rode verlichte vrachtwagen. We hebben daarnaast geschaatst, een concert van een van de beste symfonieorkesten van de wereld bijgewoond, op een glazen plaat honderden meters boven de grond op een van de hoogste gebouwen van de wereld gestaan, een dierentuin bezocht en heel veel rondgelopen in de stad. En niet te vergeten heel veel gewinkeld ;-). Omdat we alledrie niet vies zijn van een feestje, kon dit natuurlijk ook niet ontbreken! Léa had een vriend in Chicago wonen, dus zijn we met hem en zijn vrienden een avond op stap geweest. Dit was een aparte ervaring voor mij, aangezien ik zat opgescheept met 12 Fransen (en ja, die spreken alleen maar Frans) die de hele avond Franse liedjes zongen en verkleed in pandapak en haaienpak mee naar de bar gingen. Een andere avond hebben we doorgebracht in een Blues bar, waar Chicago om bekend staat. Hier heb ik een aantal Nederlanders ontmoet, erg gezellig! Chicago wordt trouwens ook wel de 'Windy City' genoemd en dat hebben we geweten! Het was hier nog kouder dan we tot dan toe hadden meegemaakt in Hamilton.
Mijn eerste Canadese kerstviering heb ik ook al achter de rug. In mijn gebouw in Burlington was er een typisch Canadees kerstdiner georganiseerd voor internationale MBA studenten. Typisch Canadees houdt vooral in dat er kalkoen en pompoentaart ('pumpkin pie') geserveerd wordt tijdens het diner en dat iedereen met de kerstman op de foto kan. Verder is er niet veel verschil in kerst hier vergeleken met Nederland vind ik. In de straten wordt ook alles versierd met veel lichtjes en iedereen gaat met kerst naar familie toe.
Een aantal dagen later hadden we weer een chique diner speciaal voor internationale studenten, genaamd 'Winter Wonderland'. Vooral de vrouwen waren zich hier al weken voor aan het voorbereiden, aangezien we ons chique moesten kleden. Alle MBA studenten verzamelden zich natuurlijk bij elkaar aan de tafels en er gingen al strategieën rond over hoe we de meeste gratis wijn konden bemachtigen. Andere mensen hadden dit idee ook, want toen mensen eten aan het halen waren werd er zelfs wijn van de tafels gestolen. Na het diner werd er gezellig gedanst en kon een afterparty in mijn straat (inmiddels een fenomeen) niet ontbreken.
En toen moest het er toch echt een keer van komen. Na lang uitstellen heb ik dan eindelijk een Nederlands diner voor mijn huisgenoten gemaakt. Hier zag ik best tegenop, omdat ik stamppot echt niet lekker vind en ik het nog nooit zelf heb gemaakt. Maar ik heb alle moed bij elkaar verzameld en een (al zeg ik het zelf) best goed gelukte boerenkoolstamppot gemaakt! Zelf vond ik het totaal niet lekker, maar mijn huisgenoten gelukkig wel. Gelukkig betekende Nederlands eten ook Nederlandse muziek, dus heb ik niet van het eten maar van Guus Meeuwis en Snollebollekes zitten genieten :-). Deze avond hebben we ook Secret Santa met ons huis gedaan, wat inhoudt dat je een lootje trekt en voor diegene een cadeau koopt. Voor mijn huisgenoot heb ik een Nederlands pakket gemaakt met Bavaria, stroopwafels en zoete drop. De zoete drop viel echter niet goed in de smaak bij mijn huisgenoten, je had hun gezichten eens moeten zien haha.
Het laatste officiële feestje met alle exchange studenten georganiseerd door M.I.X. is helaas ook al achter de rug. Ook hier heb ik weer erg genoten! Grappig was dat iedereen een wit shirt aan moest omdat er blacklights waren, maar ook zodat mensen op je shirt konden schrijven. Je kunt je misschien wel voorstellen dat ik erg moest lachen om de teksten op mijn shirt de volgende morgen..
O ja verder heb ik ook een aantal presentaties en tentamens gehad, maar hier valt eigenlijk niet zo veel over te vertellen behalve dat ik niet heel veel hoefde te leren en het 'best' goed ging ;-)! Grappige is dat mensen nog steeds niet kunnen geloven dat ik nog geen enkele activiteit of geen enkel feestje heb gemist maar wel alle toetsen met succes heb afrond. Desondanks ben ik toch wel blij dat ik nu alles van school heb afgerond hier en me kan focussen op leuke dingen doen met vrienden hier. Mijn huisgenoten zeggen dat ze jaloers zijn op mijn discipline, en misschien is dat ook wel het geheim haha. Gisteren vroeg een huisgenoot aan mij: 'Are you going to the party?'. Waarop een andere huisgenoot antwoordde: 'Are you asking Daniëlle if she's going to a party?'. Ze noemen me ook altijd 'Motown girl' omdat ik altijd helemaal enthousiast word van een feestje dat elke woensdag plaatsvindt, genaamd 'Motown'. Maar ze weten natuurlijk niet dat ik in Tilburg altijd super hard heb gewerkt voor mijn studie en leuke dingen doen tijdens de tentamenperiode echt taboe was.
Ik vind het nog steeds bizar hoe snel je je ergens thuis kunt voelen. Canada voelde vanaf de eerste dag al vertrouwd en ik loop in Hamilton en Toronto rond alsof ik er al jaren woon. Inmiddels ga ik met de bus naar Toronto om te winkelen net als ik dat altijd deed wanneer ik naar Den Bosch ging. Mensen waren bang dat ik verliefd zou worden hier in Canada en niet meer terug zou komen. Ik moet eerlijk bekennen dat dat ook is gebeurd, ik denk namelijk dat ik verliefd op Canada ben geworden ;-). Het goede nieuws is wel dat ik gewoon weer terug kom naar Nederland! (Sorry voor de titel van mijn blog, deze was om iedereen even bang te maken haha).
Volgende blog zal verslag doen van mijn laatste week hier en een terugblik geven op mijn exchange periode in het algemeen. Over een week zal ik Senna in Washington ontmoeten, waarna we onze reis in de USA gaan maken.
Liefs,
Daniëlle
Na een aantal verzoeken hierbij weer een verslag van mijn bezigheden de afgelopen tijd.
Vlak na het feestweekend in Montréal stond er weer een mooie trip op de planning, namelijk 4 dagen Chicago met twee Franse meiden. Het weekend leek bijna in het water te vallen toen er die dag ineens heel veel sneeuw begon te vallen, maar gelukkig kwam de bus toch opdagen. Voor deze trip hadden we een 12 uur durende busreis voor de boeg, die uiteindelijk 14 uur werd door de sneeuw en bussen die niet meer werkten. De busreis op zich was al een ervaring, wat al begon toen we bij de Amerikaanse grens waren. Iedereen moest hier namelijk de bus uit met alle bagage om vervolgens grondig ondervraagd te worden over wat je in Amerika kwam doen. Dat de mensen in Amerika toch iets anders zijn dan in Canada merkten we al bij onze overstap in Detroit, waarbij het personeel naar ons stond te schreeuwen naar welke gate we moesten en waar een vriendelijke 'hello' er bij bijna niemand vanaf kon. In Chicago zelf hebben we veel bezocht in die 4 dagen en heel veel lol gehad! Toen we Chicago binnen kwamen voelde het net alsof we in een film stapten, wat waarschijnlijk komt doordat er veel bekende films (zoals Batman en Home Alone) zijn opgenomen in Chicago. Vroeger was ik helemaal fan van Married with Children, dus was het erg leuk om de fontein uit de intro van deze serie in het echt te zien. Verder heel bekend in Chicago is een grote spiegel in de vorm van een boon (de 'bean') en het begin en einde van Route 66. Dat weekend vond er ook een light parade plaats, een soort carnavalsoptocht maar dan met Disney figuren, kerstmannen en heel veel lichtjes. Dit deed me erg denken aan de Coca Cola reclame met de grote rode verlichte vrachtwagen. We hebben daarnaast geschaatst, een concert van een van de beste symfonieorkesten van de wereld bijgewoond, op een glazen plaat honderden meters boven de grond op een van de hoogste gebouwen van de wereld gestaan, een dierentuin bezocht en heel veel rondgelopen in de stad. En niet te vergeten heel veel gewinkeld ;-). Omdat we alledrie niet vies zijn van een feestje, kon dit natuurlijk ook niet ontbreken! Léa had een vriend in Chicago wonen, dus zijn we met hem en zijn vrienden een avond op stap geweest. Dit was een aparte ervaring voor mij, aangezien ik zat opgescheept met 12 Fransen (en ja, die spreken alleen maar Frans) die de hele avond Franse liedjes zongen en verkleed in pandapak en haaienpak mee naar de bar gingen. Een andere avond hebben we doorgebracht in een Blues bar, waar Chicago om bekend staat. Hier heb ik een aantal Nederlanders ontmoet, erg gezellig! Chicago wordt trouwens ook wel de 'Windy City' genoemd en dat hebben we geweten! Het was hier nog kouder dan we tot dan toe hadden meegemaakt in Hamilton.
Mijn eerste Canadese kerstviering heb ik ook al achter de rug. In mijn gebouw in Burlington was er een typisch Canadees kerstdiner georganiseerd voor internationale MBA studenten. Typisch Canadees houdt vooral in dat er kalkoen en pompoentaart ('pumpkin pie') geserveerd wordt tijdens het diner en dat iedereen met de kerstman op de foto kan. Verder is er niet veel verschil in kerst hier vergeleken met Nederland vind ik. In de straten wordt ook alles versierd met veel lichtjes en iedereen gaat met kerst naar familie toe.
Een aantal dagen later hadden we weer een chique diner speciaal voor internationale studenten, genaamd 'Winter Wonderland'. Vooral de vrouwen waren zich hier al weken voor aan het voorbereiden, aangezien we ons chique moesten kleden. Alle MBA studenten verzamelden zich natuurlijk bij elkaar aan de tafels en er gingen al strategieën rond over hoe we de meeste gratis wijn konden bemachtigen. Andere mensen hadden dit idee ook, want toen mensen eten aan het halen waren werd er zelfs wijn van de tafels gestolen. Na het diner werd er gezellig gedanst en kon een afterparty in mijn straat (inmiddels een fenomeen) niet ontbreken.
En toen moest het er toch echt een keer van komen. Na lang uitstellen heb ik dan eindelijk een Nederlands diner voor mijn huisgenoten gemaakt. Hier zag ik best tegenop, omdat ik stamppot echt niet lekker vind en ik het nog nooit zelf heb gemaakt. Maar ik heb alle moed bij elkaar verzameld en een (al zeg ik het zelf) best goed gelukte boerenkoolstamppot gemaakt! Zelf vond ik het totaal niet lekker, maar mijn huisgenoten gelukkig wel. Gelukkig betekende Nederlands eten ook Nederlandse muziek, dus heb ik niet van het eten maar van Guus Meeuwis en Snollebollekes zitten genieten :-). Deze avond hebben we ook Secret Santa met ons huis gedaan, wat inhoudt dat je een lootje trekt en voor diegene een cadeau koopt. Voor mijn huisgenoot heb ik een Nederlands pakket gemaakt met Bavaria, stroopwafels en zoete drop. De zoete drop viel echter niet goed in de smaak bij mijn huisgenoten, je had hun gezichten eens moeten zien haha.
Het laatste officiële feestje met alle exchange studenten georganiseerd door M.I.X. is helaas ook al achter de rug. Ook hier heb ik weer erg genoten! Grappig was dat iedereen een wit shirt aan moest omdat er blacklights waren, maar ook zodat mensen op je shirt konden schrijven. Je kunt je misschien wel voorstellen dat ik erg moest lachen om de teksten op mijn shirt de volgende morgen..
O ja verder heb ik ook een aantal presentaties en tentamens gehad, maar hier valt eigenlijk niet zo veel over te vertellen behalve dat ik niet heel veel hoefde te leren en het 'best' goed ging ;-)! Grappige is dat mensen nog steeds niet kunnen geloven dat ik nog geen enkele activiteit of geen enkel feestje heb gemist maar wel alle toetsen met succes heb afrond. Desondanks ben ik toch wel blij dat ik nu alles van school heb afgerond hier en me kan focussen op leuke dingen doen met vrienden hier. Mijn huisgenoten zeggen dat ze jaloers zijn op mijn discipline, en misschien is dat ook wel het geheim haha. Gisteren vroeg een huisgenoot aan mij: 'Are you going to the party?'. Waarop een andere huisgenoot antwoordde: 'Are you asking Daniëlle if she's going to a party?'. Ze noemen me ook altijd 'Motown girl' omdat ik altijd helemaal enthousiast word van een feestje dat elke woensdag plaatsvindt, genaamd 'Motown'. Maar ze weten natuurlijk niet dat ik in Tilburg altijd super hard heb gewerkt voor mijn studie en leuke dingen doen tijdens de tentamenperiode echt taboe was.
Ik vind het nog steeds bizar hoe snel je je ergens thuis kunt voelen. Canada voelde vanaf de eerste dag al vertrouwd en ik loop in Hamilton en Toronto rond alsof ik er al jaren woon. Inmiddels ga ik met de bus naar Toronto om te winkelen net als ik dat altijd deed wanneer ik naar Den Bosch ging. Mensen waren bang dat ik verliefd zou worden hier in Canada en niet meer terug zou komen. Ik moet eerlijk bekennen dat dat ook is gebeurd, ik denk namelijk dat ik verliefd op Canada ben geworden ;-). Het goede nieuws is wel dat ik gewoon weer terug kom naar Nederland! (Sorry voor de titel van mijn blog, deze was om iedereen even bang te maken haha).
Volgende blog zal verslag doen van mijn laatste week hier en een terugblik geven op mijn exchange periode in het algemeen. Over een week zal ik Senna in Washington ontmoeten, waarna we onze reis in de USA gaan maken.
Liefs,
Daniëlle
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
